Kick my mom is het motto!

Vanaf week 19 ben ik mamma ineens gaan schoppen en voelt ze mij ook bewegen.. hoe je het maar moet noemen. Overdag ben ik natuurlijk minder actief dan ´s avonds, aangezien mamma overdag werkt en continu in beweging is. Tja dan slaap ik wel lekker met al dat gewieg en ´savonds als mamma lekker gaat liggen op bed.. haha dan neem ik het erg echt wel van.
Heen en weer bewegen en lekker flink trappen is mijn motto. Zo geef ik mamma ook nog een teken dat alles goed gaat in haar buik.

Pappa wilde mij eigenlijk ook wel eens voelen schoppen, maar ik vond het spelletje wat wij speelden wel errrug leuk. Ik schoppen en zodra pappa zijn hand op mamma haar buik legde bewoog ik niet meer en gaf geen kick. Haha echt grappig, want pappa werd best wel ongeduldig.
Tot eergisteravond dan.. ik was mamma hevig aan het schoppen en liet haar goed voelen hoe ik mij heel wat keren ging omdraaien in haar buik. Opeens legde mamma de hand van pappa op haar buik en dacht ik NU schoppen... Pappa werd helemaal blij, dat kon ik zelfs horen. Haha grappig joh, wat cool, zei pappa! Dus eindelijk heeft pappa mij ook mogen voelen.

Bijzonder hoe wij nu al contact met elkaar maken. Dat heeft onze Lieve Here Jezus toch wel erg goed gedaan. Daar is heel goed overnagedacht. Straks als ik nog beter kan horen dan gaat mamma vast heel vaak zingen en gitaar spelen, doet ze nu al af en toe en daarom kan ik al wennen aan haar stem. Elke morgen als ze wakker wordt zegt ze; goedemorgen kleine..lekker geslapen? Nu kan ik nog niets zeggen, maar als ik er eenmaal ben zal ik haar glimlachend dit beantwoorden...

18 mei moet ik weer voor een SEO herhaling, vanwege mijn linkernierbek. Wij hopen natuurlijk dat alles dan goed is en de rest weer volgens boekje kan gaan.

8 juni gaan pappa en mamma mij bekijken d.m.v een pretecho.

En in september kunnen jullie mij dan in het echt bewonderen. Ik zeg nog niet of ik een jongen/meisje ben, want pappa en mamma weten dat ook niet en willen dat ook niet weten. Het zal dus dan een grote verrassing voor ze zijn als ik eruit kom.
Maar pappa dacht dat ik in het begin altijd een meisje was en nu twijfelt hij.
Mamma heeft vanaf begin tot nu toe gedacht dat ik een jongen ben... wie weet!

Tot gauw.